Nederlands Logopedisch Lexicon

L.J.M. Bogaert (2007)

Gepubliceerd op 27-08-2021

Stotteren

betekenis & definitie

(o.), syn. balbuties, dysphemia; een storing in de vloeiendheid van de spraak door blokkades, herhalingen, verlengingen of andere niet-vloeiendheden zoals pauzes en stopwoorden, hetgeen vaak gepaard gaat met motorische activiteiten van de spraakorganen of andere delen van het lichaam.

fysiologisch ~, syn. ontwikkelingsstotteren; tijdelijke fase in de taalontwikkeling waarbij haperingen, aarzelingen en zelfcorrecties optreden die op stotteren lijken; ideopathisch ~, stotteren dat op jonge leeftijd ontstaat en geleidelijk aan toeneemt

< >