(1808-1867) Litouws (Hebreeuws) schrijver, was werkzaam als privé-leraar. Hij geldt als een groot verdediger van de joodse verlichting, de Haskalah.
Zijn uitgebreide literatuurkennis deed hem realiseren dat de Hebreeuwse literatuur uitsluitend uit vertalingen bestond en zo schreef hij in 1853 de roman Ahavat Zion (= De liefde van Zion), gesitueerd in het Palestina van de 7e eeuw v.C. Na een aantal minder geslaagde romans over meer actuele onderwerpen, volgde in 1865 een tweede en laatste bijbelse roman, Ashmat Shomron ( = De schuld van Samaria), die zich ook in de tijd van Jesaja afspeelt.
