stravi, stratum (3);
I. a. in ‘t alg., (over de grond) uitspreiden, strooien, vestes, Ov., poma, Verg., vellus duro in solo, Ov., super eos (asseres) pontes, slaan, Curt.
b. in ’t bijz., neerleggen, uitstrekken, neerwerpen, corpora passim, Liv., refl. se sternere, zich uitstrekken, zich legeren, se somno in litore, Verg., en evenzo pass. mediaal, stemi passim ferarum ritu, Liv., zo ook part. stratus, uitgestrekt, gelegerd, liggende, humi, Cic., sibi ad pedes strati, Cic. | op de grond werpen, neerwerpen = neerslaan, -vellen, -houwen, ariete muros, Liv., omnia ferro, Liv., poët., ventos, tot bedaren brengen, Hor.; overdr., afflictos se et stratos (terneergeslagen) esse, Cic. | effenen, glad en effen maken, tot bedaren brengen, pontum, Ov., aequor aquis, Verg.; (een weg enz.) plaveien, bestraten, banen, semitam saxo quadrato, Liv., locum sternendum locare, Cic.
II. a. meton., bestrooien, bedekken, overdekken, foliis nemus, van de storm, Hor., naves of maria pontibus, overbruggen, Tac., Iust., triclinia argento privatorum alci, iemds tafels bezetten met enz., Eutr.
b. in ’t bijz., spreiden, dekken, in orde brengen, (met kussens) beleggen, lectum, triclinium, Cic., lectum vestimentis, Ter.; (een paard) zadelen, equum, Liv.
