Scĕlĕrātus

betekenis & definitie

p. adi.

1. door misdaad bevlekt, - ontwijd, terra, Verg.; vand. sc. vicus, een straat te Rome, waar Tullia over het lijk van haar vader had gereden, Liv., sc. campus, de plaats waar de Vestaalse maagden, die zich misdragen hadden, levend begraven werden, Liv., sc. sedes, het verblijf der goddelozen (in de onderwereld), Ov., evenzo sc. limen, Verg.
2. overdr., misdadig, goddelloos, vervloekt, subst., scelerati, misdadigers, Cic., poët., sceleratas sumere poenas, voor de misdaad, Verg.; verderfelijk, lastig, onaangenaam, frigus, Verg.