Dīvus

betekenis & definitie

goddelijk, van goddelijke natuur, subst., divus, i, m. god, Liv., divi, goden, Cic., diva, ae, f. godin, Verg., in de keizertijd divus van de na hun dood vergode keizers. | divum, i, m. de open hemel, sub divo (= sub Iove), onder de blote hemel, Cic.