ondeelbaar

betekenis & definitie

bn., bw. (niet in delen te splitsen): een ondeelbaar stofje; rechtst. een ondeelbare verbintenis, die niet in gedeelten kan vervuld worden; rek. een ondeelbaar getal, dat geen delers heeft, b.v. 19; een ondeelbaar ogenblik, uiterst klein; ondeelbaar klein, uiterst.