Magnificat is een belangrijk onderdeel van de katholieke liturgie: een lofzang, op zon- en feestdagen gezongen aan het eind van de Vesper, de avonddienst. De tekst is afkomstig uit het Lucas-evangelie, en geeft de woorden weer waarmee Maria haar nicht Elizabeth zou hebben begroet: 'Magni ficat anima mea dominum', mijn ziel verheerlijkt God (beide dames waren zwanger, Maria van Jezus, Elizabeth van Johannes de Doper).
Vanaf de 15e eeuw zijn er ontelbare meerstemmige magnificatcomposities gemaakt (Orlando di Lasso schreef er alleen al zo'n honderd stuks). Tot de 17e eeuw lag steeds een al bestaande melodie ten grondslag van het magnificat (cantus prius factus). In de barok werd het magnificat een cantateachtig stuk waarin alle tekstdelen aanleiding gaven tot een apart 'nummer', een aria, een koor, etc. Belangrijke magnificatcomposities zijn o.a. die van Monteverdi (aan het slot van de Maria Vespers), Vivaldi en J.S. Bach.
