(buigingsvorm van Lat. sanctus = heilig), oude liturgische benaming, in het Westen,
1° Voor het geconsacreerde Brood, in het bijz. voor gedeelten hiervan, die uit een voorafgaande pausmis bewaard bleven om in de volgende op het oogenblik der Broodbreking het eerst met het Kostbaar Bloed vereenigd te worden, d.i. ten teeken van de eenheid van het H. Misoffer in den tijd, aldus opklimmend tot aan zijn oorsprong (vgl. → Fermentum).
In het Oosten beduidt het woord [(Gr.) ta hagia] de Eucharistie onder beide Gedaanten; zoo zegt de priester, wanneer hij ze bij de Communie der geloovigen aan deze toont: ta hagia tois hagiois (het Heilige voor de heiligen). In dezelfde beteekenis wordt het woord ook door de → Mozarabische liturgie gebruikt.
2° Het woord s. wordt ook gebruikt voor relikwieën. Louwerse.