('kontra) o. Muz.
1. wijze van toonzetten waarbij men, tegenover een bestaande melodie, een tweede stelt en deze met de eerste verbindt.
2. Uitbr. toevoeging van een of meer stemmen aan een gegeven melodie.
Gepubliceerd op 30-06-2020
betekenis & definitie
('kontra) o. Muz.
1. wijze van toonzetten waarbij men, tegenover een bestaande melodie, een tweede stelt en deze met de eerste verbindt.
2. Uitbr. toevoeging van een of meer stemmen aan een gegeven melodie.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: