Wat is de betekenis van Contrapunt?

o., (muz.) de kunst om op een bestaande melodie een of meer andere melodieën te zetten die harmonisch samenklinken; inz. het toevoegen van een of meer stemmen bij een gegeven melodie.

contrapunt - Zelfstandignaamwoord 1. (muziek) hiermee wordt in de muziektheorie de leer der meerstemmigheid verstaan Woordherkomst samenstelling van contra en punt

Contrapunt (Lat. punctus contra punctum, punt tegen punt, ofwel noot tegen noot) is het samengaan van verschillende zelfstandige stemmen binnen de context van een coherent muziekstuk. Hoewel de stemmen in deze compositietechniek horizontaal geschreven worden, gaan zij, dankzij strikte regels en wetten, een 'verticale' harmonische relatie aan. Het c...

Contrapunt is een spel van melodie en tegen-melodie; ontwikkelde zich in de 15e en 16e eeuw, vooral in Nederland en Noord- Frankrijk; tot het strenge contrapunt horen fuga en canon.

[Lat. punctus contra punctum = noot tegen noot] (muz.) de kunst van het samenvoegen van 'horizontale', gelijkwaardige melodieën. Het resultaat heet polyfonie (z.a.).

(van Lat. punctus contra punctum = noot tegen noot), een in de middeleeuwse muziek gebruikte techniek voor muziek maken, thans het gelijktijdig doen klinken van twee of meer zelfstandige melodieën, en de techniek om dat harmonieus te laten verlopen. De contrapuntische schrijfwijze met haar vervlechting van horizontale melodische lijnen is het...

het componeren van een of meer melodieën op een gegeven melodie tot een harmonisch geheel.

eigenlijk (punctus) contra punctum, noot tegen noot, (muz.) de kunst om bij een gegeven melodie een daarmee samenklinkende tweede melodie te zingen of te schrijven; meer alg. de kunst 2 of meer partijen zo te combineren dat zij goed samenklinken zonder iets van haar zelfstandigheid te verliezen.

o. spel van melodie en tegenmelodie(ën), tot het strenge contrapunt behoren fuga en canon. contra-rail. Tweede rail die men naast de hoofdrail plaatst om ontsporing te voorkomen.