Parapoëtisch verwijst naar betekenisvolle momenten die onbedoeld ontstaan. In het dagelijks leven gaat het om emoties van verhoogde gevoeligheid of ontvankelijkheid voor indrukken. In de literatuur verwijst parapoëtisch naar poezie zonder er volledig mee samen te vallen.
Parapoetics (Engels) beschrijft de net-even-andere alledaagsheid, zoals de toevalligheid van iemands uitspraak, accent, lichaamsbeweging of gender. Parapoëzie is onvoorspelbaar en kan niet opzettelijk worden gecreëerd. Voorbeelden zijn een verspreking, een verkeerd emoticon in een bericht, of een fout in een Google-vertaling die een zin een onbedoelde betekenis geeft. Deze tegendraadse momenten zorgen voor dichterlijke toevoegingen die blijven hangen, zoals wanneer iemand in een gesprek plotseling overschakelt op zijn moedertaal. Zelfs het geluid van de darmperistaltiek van een paard tijdens het borstelen kan als parapoëtisch worden ervaren.
Tegenover de dynamiek van het parapoëtische staat perfectie. Perfectie is voorspelbaar, afgerond en conformerend, zoals een perfecte uitspraak, foutloos gedrag, of een ideale muziekuitvoering. Parapoëtische gevoelens zijn daarentegen broos, onbedoeld ironisch en soms absurdistisch. Ze kunnen bevreemdend en aporetisch aanvoelen, waarbij men even de weg kwijt is. Dit leidt tot enigszins in verlegenheid brengende, zogenoemde daarenboven ervaringen.
