Pantomime is het kunstig vertellen van een verhaal uitsluitend met gebaren. Het is een vorm van verhalend gebaren, toegepast als kunst, spel of soms uit pure noodzaak.
Mensen die zich niet meer verbaal kunnen uitdrukken, zoals na een hersenbloeding met afasie, zijn vaak afhankelijk van geluidloze gebaren en symboolgebaren. Voor hen is deze lichaamstaal van levensbelang. Via handen, gelaat, armen en lichaam worden objecten en gevoelens uitgebeeld, zoals geluk of verlegenheid. Ook baby's gebruiken noodgedwongen mime om hun behoeften te communiceren voordat ze kunnen spreken.
Ook dieren, zoals apen, maken gebruik van communicatieve gebaren. Een aapje dat iets vraagt maar niet krijgt, kan een stukje visueel theater opvoeren om het gedrag van anderen te beïnvloeden. Deze geluidloze dierengebaren vertonen overeenkomsten met pantomime.
Met de opkomst van robots en avatars wordt de behoefte aan non-verbale communicatie steeds groter. Zij zullen op geraffineerde wijze ook non-verbaal moeten communiceren om effectief te kunnen interageren met mensen. Verhalend gebaren buiten de domeinen van spel en kunst lijkt daardoor alleen maar toe te nemen.
