in de Roomsche Kerk als een H. Maagt en Martelaaresse geëerd en gevierd. ’Er wordt gezegd dat zij een Konings dochter was, van de Orcadische Eilanden; dat zij, op verzoek van ST.
URSULA, die haare bloedverwante was, de reize met dezelve naar Rome had aangenomen; dat, van de elf duizend maagden, die met ST. URSULA gereist hadden, deze CUNEPA de eenigste was, die, bij haare terugkomst, voor de woede der Heidenen te Keulen bewaard bleef, door zekeren Koning, RADBOUD genaamd, die zijn verblijf te Rheenen had; dat zij haar verblijf in het Hof van gemelden Koning neemende, door haare deugd en godsvrucht zo zeer in aanzien geraakte, dat RADBOUD haar het opzicht over zijn Hof toebetrouwde; doch dat de achting, die de Koning haar bewees, haar den haat van de Koninginne op den hals haalde. De Koning hierop ziek geworden zijnde, werd, door zijne vrouw, alle kwaad van CUNERA verhaald; ’t welk zo veel invloeds op hem had, dat zijne liefde mede in haat veranderde. CUNERA, op zekeren tijd, met een schoot vol brood uit het Hof gaande, om het aan de armen, volgens haare gewoonte, uittedeelen, bediende zig de Koningin daarvan, om haaren Gemaal te doen zien, hoe CUNERA hunne middelen verspilde. De Koning, haar daarop voor zig doende komen, om haar te bestraffen, gebeurde het dat de brooden in hout veranderden; waardoor de Koningin (volgens het verhaal der Legende) de straffe moest ondergaan, die zij CUNERA bereid had. Alzo dit haaren haat nog meer deed ontsteken, bedacht zij middelen om haar heimelijk van kant te helpen. Terwijl de Koning, op zekeren tijd, ter jagt was, greepen de Koningin en eene haarer Vrouwen haar aan, verworgden, en begroeven haar daarna in de Hal, doch verbonden zig met eede, het feit geheim te zullen houden. De Koning terug komende, en door het gantsche Hof te gemoete gegaan wordende, zo miste hij CUNERA onder de menigte; weshalven hij naar haar vraagde. De Koningin, haar misdrijf zoekende te verbergen, Zeide: Heer Koning, de ouders van Cunera zijn, in uw afweezen, hier geweest, en hebben haar met zig gevoerd.
De Legende zegt verder, dat men met geen mogelijkheid des Konings paarden in den stal kon krijgen, maar dezelven in een anderen stal moest brengen. Des nachts, zag de Stalmeester, ter plaatse daar CUNERA begraaven lag, een menigte van kaarsen, kruislings over elkander, branden. In den stal komende, vond hij de aarde opgewroet, waaruit hij het lichaam van CUNERA haalde, als ook den doek, waarmede zij geworgd was. De Koningin ontving de straffe, op zo een bedrijf passende. RADBOUD deed, ter eere van CUNERA, een Tempel in zijn Paleis bouwen; door Bisschop WILLEBRORD werden haare overblijfzelen, veele jaaren daarna, naar Utrecht gevoerd, alwaar door haar, volgens het zeggen der Roomschgezinden, nog veele mirakelen verricht zouden zijn.
Men Zie de Legende der Heiligen. OPMEER, Catholijk Martelaarsboek, I Deel, enz.
