‘Jahweh, wie mag uw gast zijn in uw tent,
Wie wonen op uw heilige berg?
Die onberispelijk is van wandel.
En van rechtschapen gedrag;
Die in zijn hart de waarheid spreekt,
En met zijn tong niet lastert.’
Dit is het begin van een der 150 godsdienstige liederen uit het Oude Testament, die samengebracht zijn in het zg. Boek der Psalmen. Dit boek, een deel dus van de Bijbel, is het gebedenboek van de Joden.
De psalmen, die er in zijn verzameld, zijn zeer oud; sommige zijn ontstaan omstreeks 1000 v.Chr. Ze zijn door verschillende auteurs geschreven o.m. door Mozes, David, Salomon en Azof. De liederen, die in het Boek der Psalmen bijeen zijn gebracht, zijn niet allemaal van hetzelfde karakter. Sommige zijn lofpsalmen, waarin God wordt geëerd; andere zijn dankpsalmen, nationale psalmen, klaagpsalmen of leerpsalmen.
De psalmen zijn niet alleen voor de Joden van betekenis. Ook de christelijke godsdienst maakt er gebruik van. In protestantse godsdienstbijeenkomsten worden ze door de gelovigen (in vertaling) gezongen; in de roomskatholieke kerk maken ze het voornaamste deel uit van de liturgische gebeden.