(1783 - 1830) Elk land heeft zijn nationale helden. Nederland heeft Michiel de Ruyter, Vlaanderen Jan Breydel... en Zuid-Amerika zijn onvergetelijke Simón Bolivar.
Bolivar werd geboren in Venezuela dat in die tijd een deel was van een grote Spaanse kolonie. Zijn familie was rijk en behoorde tot de voornaamsten van het land. Toen Simón 19 jaar was werd hij naar Spanje gestuurd om daar opgeleid te worden. Hijtrouwde met een knappe Spaanse vrouw die echter stierf toen het jonge echtpaar terugkeerde naar Venezuela. Om zijn verdriet te vergeten reisde Bolivar voor de tweede keer naar Europa. Hij ontmoette daar andere Zuid-Amerikanen, die zich aaneengesloten hadden om hun geboorteland te bevrijden van de Spaanse overheersing. Bolivar ontdekte, dat hij met de strijd voor de Zuidamerikaanse vrijheid zijn leven opnieuw zin zou kunnen geven en hij sloot zich bij de opstandelingen aan.
Aanvankelijk kregen hij en zijn mannen de ene tegenslag na de andere te verwerken. Maar tenslotte slaagden zij erin drie landen hun onafhankelijkheid te geven: Venezuela, Colombia en Ecuador. Daarna hielpen ze bij de bevrijding van Peru. Een deel van Peru werd later een zelfstandig land. Het kreeg, ter ere van Bolivar, de naam Bolivia. Onafhankelijkheid van Spanje bleek echter nog geen vrede te betekenen.
Bolivar snelde van het ene land naar het andere om opstanden te voorkomen; zijn vroegere vrienden werden vijanden en tenslotte besloot hij zelfs zich helemaal uit de politiek terug te trekken. Kort voordat hij stierf merkte hij op dat hij niets anders gedaan had dan ‘de zee ploegen’; m.a.w., dat zijn levenswerk volkomen vruchteloos was geweest. De Zuid-Amerikanen ontdekten echter wat Bolivar voor hen gedaan had; tegenwoordig is hij hun nationale held.