Het woord ‘aquaduct’ is afkomstig uit het Latijn; letterlijk betekent het: brenger van water. In de ruimste betekenis van het woord is een aquaduct een tunnel, buis, kanaal of leiding, die bedoeld is om water van de ene plaats naar de andere te brengen.
De Romeinen waren de eersten die op het idee kwamen om een aquaduct te ontwerpen. Rome kampte met een gebrek aan drinkwater. Om dat van de bergen naar de stad te brengen construeerden de Romeinse architekten een vernuftig leidingensysteem, dat de waternood in de stad ophief. De Romeinse aquaducten zijn voor een deel bewaard gebleven. Ze overbruggen zelfs diepe bergdalen door middel van een bogensysteem, dat voor die tijd een staaltje van hoogstaande architektuur was. In Nederland wordt op enkele plaatsen een kanaal over een verkeersweg geleid. De constructie die dit mogelijk maakt, heeft eveneens de naam aquaduct gekregen.