Algerië is een van de belangrijkste, jonge staten van Afrika. Nog niet zo lang geleden maakte het land zich na een jarenlange, bloedige strijd los van Frankrijk, waarmee het sinds de vorige eeuw nauw verbonden was geweest.
Het gebied, dat thans Algerië heet, is van oudsher bewoond door verscheidene Berberstammen, waarvan de Kabylen en de Mozabieten wel de belangrijkste en de bekendste zijn. In de zesde eeuw voor Christus werd het land veroverd door de Carthagers, die later verdreven werden door de Romeinen. De Romeinen besteedden veel aandacht aan de streek; de vele romeinse ruïnes leveren daar het bewijs voor.
Ook na de Romeinse tijd bleef de geschiedenis van het land bewogen en vaak bloedig. In 436 vielen de Vandalen het gebied binnen en richtten er grote verwoestingen aan; in 534 joeg Bélisaire de Vandalen op de vlucht en lijfde Algerië in bij het Byzantijnse rijk en in 692 overspoelden de Arabieren het land. Het Arabische bewind hield vijf eeuwen stand; toen stortte het ineen en het land viel opnieuw toe aan de oorspronkelijke bewoners: de Berbers.
In 1515 verschenen de eerste zeerovers op de kust en die bleven er tot 1830. Toen werden hun rooftochten echter zo driest, dat de Franse koning een strafexpeditie uitrustte, die de zeerovers verdreef en het land systematisch onder Frans gezag begon te brengen. In 1847 stortte de laatste tegenstand ineen en werd Algerië in zijn geheel ingelijfd bij Frankrijk. De bewogen geschiedenis is er de oorzaak van, dat het Algerijnse volk uit veel rassen is opgebouwd. Van de tien miljoen inwoners behoren de meesten echter tot de Kabylen, de (halfbloed) Arabieren en de Europeanen. Dank zij het ingrijpen van de Fransen is Algerië in de laatste eeuw sterk van karakter veranderd.
De landbouw heeft een hoge vlucht genomen; de voornaamste produkten zijn graan, wijn, groenten en fruit. De veeteelt levert schapenvlees, wol en leer.
Veel van de welvaart is verloren gegaan tijdens de jarenlange strijd tussen Fransen en Algerijnen om de onafhankelijkheid van het land. Pas heel laat stemden de Fransen er noodgedwongen in toe Algerië te verlaten maar toen was het kwaad al geschied en stond het land aan de rand van de economische ondergang. Dat alles moet weer opgebouwd worden en bovendien kampt Algerië met de moeilijkheid, dat het een snelgroeiende bevolking heeft en weinig natuurlijke hulpbronnen. De recente ontdekking van aardolie biedt echter nieuwe mogelijkheden voor de industrie; alleen door industrialisatie kan Algerië in de toekomst een modem, welvarend land worden.