(Pascal), corsicaansch veldheer, zoon van generaal Hyacinth P., geb. 1726 in de nabijheid van Bastia op Corsica, verzelde zijn vader in ballingschap naar Napels, werd daar opgevoed in haat tegen de Genueezen, was eenigen tijd in dienst van Napels, keerde omstreeks 1753 naar Corsica terug, werd daar, ofschoon toen weder afwezig, 1755 uitgeroepen als hoofd des eilands, streed met kloeke volharding den worstelstrijd tegen de Genueezen, en ontweldigde hun ten slotte het gausche binnenland des eilands. Toen aanvaardde hij de rol van wetgever, hervormde het rechtswezen, bracht degelijke verbeteringen in het stelsel van munten, maten en gewichten, in onderwijs, landbouw en koophandel, onderdrukte of beteugelde het misbruik der rende/la, en noodigde J.
J. Rousseau uit, om hem tot voorlichter en raadsman te komen dienen in het door hem aangevangen hervormingswerk. Toen Corsica door Genua aan Frankrijk afgestaan was (1768) trachtte P. tevergeefs het hoofd te bieden aan deze nieuwe mogendheid, en werd overwonnen door graaf de Vaux, waarop P. de wijk nam naar Engeland. In 1789 naar Frankrijk geroepen, werd hem, met den titel van luitenant-generaal, het militaire kommando over Corsica opgedragen; doch het duurde niet lang of hij geraakte in onmin met de Conventie, die bem verklaarde buiten de wel (1793). Toen bood P. het eiland Corsica aan het kabinet van St.-James aan, dat dit aanbod aannam, doch eën ander tot onderkoning van Corsica benoemde. Niettegenstaande dit ging P. zich in Engeland vestigen metterwoon, en stierf 5 Febr. 1807 in de nabijheid van Londen.(Hyacinlh), vader van den vorige, bestuurde van 1734 tot 1739 den grooten Corsicaanschen opstand legen de Genueezen, bood het eiland Corsica tevergeefs aan het hof van Rome en aan dat van Madrid aan, stond toen zijne plaats af aan Theodoor van Neuhof, streed na diens val nogmaals voor Corsica's onafhankelijkheid, werd overwonnen door Maillebois, nam toen de wijk naar Napels, en stierf daar 1756.
