(ridder), een jong fransch student, werd 1766 (dus eene groote twintig jaren voordat in Frankrijk het geheele Christendom als eene fabelkraam in duigen werd geworpen) door de rechtbank van Abbeville veroordeeld om levend verbrand te worden, nota bene omdat hij een crucifix verminkt had. Door het parlement van Parijs werd in hooger beroep dit vonnis verzacht in dier voege, dal de veroordeelde eerst onthoofd zou worden, eer hij op den brandstapel wierd geworpen; door het parlement werd echter tevens bevolen, dat een exemplaar van Voltaire’s Dichonnaire philosophique tegelijk met het lijk van den student verbrand zou worden, omdat de lezing van dat boek als de hoofdoorzaak te beschouwen was van des 18-jarigen jongelings goddeloosheid.
Is het wonder, dat gruwelen, gelijk deze gerechtelijke moord er voorzeker een was, later de opgewondene gemoederen tot weerwraak vervulden om eene godsdienst te vervolgen, die zulke gruwelen kon gedoogen.
