ontsteking van verhemelte, verhemeltebogen, amandelen en keelwand. Men onderscheidt :
a. De acute ontsteking (pharyngitis acuta). Deze ontstaat door besmetting, en wel óf plaatselijk met streptococcen of staphylococcen óf algemeen b.v. bij roodvonk.
Bij de acute ontsteking is in ’t begin de geheele keel rood of er bestaan roode vlekken of strepen, terwijl later het slijmvlies een abnormale hoeveelheid slijm of wel slijmetter afscheidt.
De verschijnselen der acute pharyngitis zijn: pijn bij slikken, vermeerderde slijmafscheiding, een gevoel van een vreemd lichaam in de keel, soms geringe temperatuurverhooging. Behandeling is eigenlijk overbodig; men kan de pijn eenigermate stillen door ijs in den mond te laten smelten en gorgeldranken met chloras kalicus, permanganas kalicus, waterstof-superoxyd of andere zwakke antiseptica geven. In enkele dagen treedt meestal genezing in.
b. De chronische ontsteking (pharyngitis chronica). Deze kan optreden wanneer voortdurend of telkens weer schadelijke invloeden op het slijmvlies der keel inwerken, b.v.: het voortdurend verkeeren in stoffige ruimten, misbruik van alcohol en tabak, het voortdurend afloopen van slijm of etter uit den neus in de keel, het overmatig veel spreken enz. Ook bij hart- en longziekten kan door stuwing P. optreden. Vele gevallen berusten op adenoïde woekeringen. Men vindt bij de chronische ontsteking in de keel slijm, soms etter, die indrogen kan tot korsten, welke dikwijls een onaangename lucht verspreiden. Het slijmvlies zelf kan rood zijn, met korrelvormige woekeringen van het lymphe-klierweefsel erin (pharyngitis hypertrophica) of wel het wordt zeer dun, glad en glanzend, als met vernis bedekt (pharyngitis atrophica).
De verschijnselen der chronische pharyngitis zijn: gevoel van droogte in de keel, schrapen en hoesten, met opgeven van slijm. De behandeling bestaat in het bestrijden van de oorzaken en hierbij komt dus ter sprake het doen ophouden van schadelijke invloeden als boven genoemd, dikwijls het behandelen van neusaandoeningen.
