Van de Nederlandse Waddeneilanden Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog, Rottumeroog ressorteert alleen het laatste onder de provincie Groningen. De zandplaten ten N. van het Groninger vasteland zijn Simonszand, Boschplaat en Rottumerplaat.
Rottumerplaat is uitgegroeid tot een heus waddeneiland, twee keer zo groot als Rottumeroog ten O. ervan. Boschplaat is er thans mee vergroeid. Rottumeroog daarentegen is bijna in drieën verdeeld; de Zuiderduintjes vormen een schiereilandje onder het eigenlijke eiland, terwijl (het) Zuiderstrand nu een zelfstandige zandplaat ten Z. daarvan is. Vroeger bevonden zich hier nog drie waddeneilanden: Koren- of Koornzand, Heffezand en Bosch; dat zijn nu onderlopende zandbanken, die deel uitmaken van het Groninger- en Uithuizerwad. Door afslag aan de westzijde en aanwas aan de oostkant ‘wandelen’ de eilanden langzaam richting Eems.Lit: H. Brinks, Waddeneilanden (Houten 1998); K. Siderius en J. Abrahamse, Waddeneilanden (’s-Gravenhage 1994): V- Westhoff en M.F. van Oosten, De plantengroei van de Waddeneilanden (Utrecht 1991); E.C. Pierhagen, J.C. Smits en B.
Tolner (red. H. Buitenkamp), Het Nederlandse Waddengebied (Zutphen 1982); M.J.W. Houppermans, M.J.M. Terlingen en P.J. Teune, Het Nederlandse waddengebied (’s-Hertogenbosch 1982).
