Dorp in de gemeente Winsum, van de hoofdplaats enkel nog gescheiden door het Winsumerdiep; feitelijk samengegroeid tot één geheel. Winsum/Obergum is een beschermd dorpsgezicht.
De hervormde kerk (13de eeuw) is een romaanse zaalkerk; in de 15de eeuw is zij naar het O. verlengd en in 1964 gerestaureerd. Van het oorspronkelijke meubilair zijn alleen nog de preekstoel (1780) en de avondmaalstafel (1790) over. Het orgel (1775) is een door H.H. Hess vervaardigd kabinetorgel. De toren dateert uit de 14de eeuw. Deze was aanvankelijk vrijstaand, maar is later met de kerk verbonden.
Het uurwerk is 17de-eeuws. Een deel van Obergum is aangewezen als beschermd dorpsgezicht.
In de 10de-11de eeuw: in Obergon, in Obergun, Oborgum. De betekenis ervan is onzeker en zou kunnen zijn: a) bij de bergen van Obe (mansnaam), b) woning van Odbrecht (idem) en c) bij de woeste berg(en).
Lit: Historische uitgaven Winsum-Obergum (Winsum 1998); W.J. Formsma, Winsum, gedenkboek 1982 (Groningen 1982); Winsum/Obergum, gemeente Winsum; toelichting op de aanwijzing van Winsum/Obergum tot beschermd dorpsgezicht ('s-Gravenhage 1982); A.Th. Dubbeling, B. Raangs en P. Noord, Winsum-Obergum in oude ansichten (Zaltbommel 1971-1983); A.Th. Dubbeling en B. Raangs, ‘De N.H. kerk te Obergum’, Publicaties Stichting Oude Groninger Kerken nr. 10 (1973) 169-189.
