Vuren gebrand op met bepaalde data verbonden feestelijkheden; in Groningen werden (worden) vooral begin mei, op Sint Jan, Sint Maarten en met Pasen vuren gestookt. De eerste drie waren voor of in het begin van de 19de eeuw al (grotendeels) door de overheid uitgeroeid (in Grijpskerk kon het meivuur zich nog tot het einde van die eeuw handhaven), het typisch Nedersaksische paasvuur is een levende, zich zelfs nog uitbreidende traditie gebleven, met name langs de zuidrand van de provincie.
Deze vuren variëren van vuurtjes waar de jongelui over heen konden springen (vroeger in Westerwolde) tot de huidige reusachtige door de jeugd opgeworpen paasbulten. Tot het eind van de 18de eeuw brandde men ook nog vreugdevuren op de 28ste augustus, ter herinnering aan het opbreken van het beleg van Groningen in 1672.Lit: Teenstra, Kinderwereld, 205, 212: J.J. Voskuil en A.J. Dekker, ‘De jaarvuren in Nederland omstreeks 1938’, Volkskunde 71 (1970) 204-210.
