(Groningen 1899 - Groningen 1960)
Beeldend kunstenaar en architect. Volgde de Hogere Handelsschool te Groningen en was correspondent in Amsterdam. Als bouwkundig tekenaar werkte hij op het architectenbureau van Evert van Linge. Hansen was lid van De Ploeg en was bevriend met H.N. Werkman, van wie hij als eerste (en lange tijd als enige) werk kocht. Hij trad na diens dood op als ‘zaakwaarnemer’.
Hij schreef voor Werkmans The Next Call en voor het Ploegorgaan Het Kouter pamfletachtige artikelen en gedichten. In 1927 vestigde hij zich in Groningen als zelfstandig architect en bleef incidenteel met Van Linge samenwerken. Uit Job Hansens (weinige) architectonische ontwerpen, waaronder een bedrijfspand met bovenwoningen aan de Pelsterstraat (1936), spreekt een voorkeur voor De Stijl en het functionalisme. In 1927 begon hij onder invloed van Jan Altink met schilderen. Hij schilderde op geprepareerde plaatjes triplex, in lichte, verfijnde tinten, de verf verdunde hij met benzine, zodanig dat het wit als beeldend middel een belangrijke rol speelde. Werkman introduceerde er de term ‘benzinerellen’ voor.
In de jaren ’50 ontwikkelde Hansen een schildertrant met sterkere kleuren, heviger contrasten en monumentale allure. Hij kreeg in 1960 een eervolle vermelding bij de Premio Marzotto, de schilderkunstprijs van de Europese Gemeenschap. In hetzelfde jaar had hij een tentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam.
Lit.: H. van Os, Job Hansen. Avantgardistisch schilder, architect en pamflettist te Groningen (Groningen 1989).
