(Frankfurt am Main 1746 - Winschoten 1831)
In 1799 benoemd tot rabbijn, voorzanger en onderwijzer van de Joodse Gemeente Winschoten. Gehuwd met Roosje Wolf. Blijkens de geboorteplaatsen van zijn kinderen had hij voordien te Burgsteinfurt en Zwolle gewoond. Onenigheid binnen de Joodse Gemeente leidde in 1804 tot zijn ontslag. Daarna fungeerde hij tot 1807 als voorzanger bij de Joodse Gemeente Veendam/Wildervank. In 1808 zien we Frankforter weer terug in Winschoten als rabbijn.
In 1814 is zijn aanstelling als rabbijn en voorzanger aldaar met tien jaar verlengd. Frankforter draagt dan de rabbinale titel dajan (rechter). In het archief van de Hoofdcommissie tot de Zaken der Israëlieten is een aantal in het Hebreeuws geschreven brieven van zijn hand bewaard. De inhoud hiervan bracht de oud-Winschoter en kenner van het Nederlandse jodendom Jaap Meijer tot de conclusie dat Frankforter een zeer geleerd man moet zijn geweest.
Lit: M.E. de Jonge, De joodse gemeenschap in Winschoten in de negentiende eeuw (Ongepubliceerde doctoraalscriptie RUG 1983).
