(Groningen 1815 - Assen 1890)
Godsdienstonderwijzer aan de joodse school te Pekela (1837-1857), Assen (1857-1890) en aan de Latijnse school (het latere Dr. Nassau College) te Assen als leraar Hebreeuws. Cohen schreef een groot aantal boeken op het terrein van joodse godsdienst, o.a. uitgegeven bij de drukker Oppenheim. In 1873 werd hij als Broeder aan de Orde van de Nederlandse Leeuw verbonden wegens zijn grote verdiensten op onderwijskundig terrein en zijn maatschappelijke betrokkenheid. Hij was een der medeoprichters van zowel de Vereniging van Israëlitische Godsdienstonderwijzers en Schoolcommissieën in Groningen en Drenthe (1863) als van de Vereniging tot Bevordering van Volkswelvaart (1872) te Assen.Cohen werd in de Folkingestraat geboren als zoon van de uit Hasselt afkomstige Meijer Cohen en Saartje Meijer. Hij bezocht de joodse armenschool in de stad Groningen.
In 1838 verkreeg hij de vierde rang voor het geven van maatschappelijk onderwijs en in 1840 de laagste rang voor godsdienstig onderwijs. Uit de rapporten van de inspecteur van het maatschappelijk en godsdienstig onderwijs blijkt dat hij goed aangeschreven stond.
Lit.: F.J. Hulst, ‘Mozes Meijer Cohen jr.’ in: Van Dijk en Foorthuis, Vierhonderd jaar Veenkoloniën, 59-62; P. van Essen en F.J. Hulst, Joodse biografieën, Misjpoge 6 (1993); E. Schut, Geschiedenis van de joodse gemeenschap in de Pekela's 1683-1942 (Assen en Maastricht 1991).
