(Oterdum 1771 - Oude Pekela 1845)
Studeerde theologie in Groningen (1785) en Leiden (1792). Hij was hervormd predikant in Tjalleberd c.a. (1794) en Oude Pekela (1809-1845). Voorts was hij lid van de Commissie Evangelische Gezangen.
Adriani stond bekend als een bekwaam theoloog, taalkundige en onderwijsvernieuwer. Zijn boekjes De geschiedenis van Jesus. Een schoolboek (1803) en De levensbijzonderheden der apostelen van Jezus (1805) werden op de scholen veel gebruikt. Als schoolopziener ijverde hij sterk voor vernieuwing van het onderwijs. Van 1816 tot 1845 was hij scriba van het classicaal bestuur van Winschoten en als zodanig criticus van de Afscheiding.
Lit.: Biografisch Lexicon Geschiedenis Nederlands Protestantisme III, 16-17.
