(Ruta graveolens). Ter onderscheiding van de R. (Thalictrum), die tot de Boterbloemfamilie (Ranunculaceae) behoort, noemt men deze plant gewoonlijk Wijnr.
Het is een half-heester: de stengel is aan de voet soms houtig. De plant wordt 2 à 3 voet hoog, en draagt een vertakte bloeiwijze met gele, viertallige bloempjes, de sterk samengestelde bladeren zijn enigszins grijsgroen en bezaaid met klieren, die een sterk geurende, bitter smakende aetherische olie afscheiden. Het is een oude artsenij-plant, die vooral als antisepticum in trek was. (Gr. pêganon = redding). Een enkele maal werd de r. ook wel gebruikt om de spijzen te kruiden. Ongeveer omtrent het begin onzer jaartelling is de plant uit Griekenland in Palestina ingevoerd, maar groeide daar gewoonlijk in het wild.De r. wordt in de Bijbel alleen genoemd Luc. 22 : 42. Als niet gekweekte plant was deze vrij van tienden. Slechts de Farizese opvatting eiste tienden, omdat de plant als geneeskrachtig kruid gebruikt werd.
