Wanneer een vrouw door haar man van overspel werd verdacht, kon zij ter onderzoeking van haar schuld in de Voorhof worden gebracht. Dan werd water vermengd met stof van de vloer van de tabernakel ; voorts werd de vloek Gods, op overspel bedreigd, en door een priester op een cedeltje geschreven, in datzelfde water afgewassen, waardoor als ’t ware die vloek met dat water vermengd werd, dat daarom de naam „ijverwater” verkreeg naar de geest des ijvers of jaloersheid, die over de man was gekomen.
De vrouw moest het water, dat de vervloeking meebracht, drinken. Als zij schuldig was, werd dit, door het bestel Gods, terstond herkenbaar, en als zij onschuldig was, had het drinken van dit ij. voor haar geen gevolg, Num. 5 : 11—31.
