Onder de bestanddelen van het heilige reukwerk, Ex. 30 : 34, wordt genoemd de g. (Hebr. chĕlbēnāh). Hoewel dit de enige plaats in de H.
Schrift is, waar deze stof genoemd wordt, weet men toch vrij zeker, wat er bedoeld wordt. Het is een tot gomachtige hars indrogend melksap, dat verkregen wordt door insnijdingen te maken in de wortel van verschillende Ferula-soorten, planten, die tot de familie der Schermbloemigen (Umbelliferae) behoren. Deze ongeveer 2 m hoge kruidachtige planten komen voor in Syrië, Perzië en Afghanistan. De geur is aromatisch, maar bij verbranding niet aangenaam. Waarschijnlijk moest het aan het reukwerk toegevoegd worden om de verbranding te bevorderen. In de Oudheid werd het verder nog gebruikt als toekruid en als geneesmiddel, soms inwendig, maar meestal uitwendig in de vorm van pleisters.
