Wat is de betekenis van Scheutig?

- scheutig zijn op, gesteld zijn op, gebrand zijn op, happig zijn op. ‘Dat was een misdadige uitspraak, maar ik denk dat ze weinig invloed had’, lacht ze. ‘Mannen zijn er helemaal niet scheutig op om met een condoom te vrijen.’ - Knack, 09-10-2002.

In de verb. scheutig op iets zijn, erg belust, gebrand, gesteld op iets zijn.

Scheutig betekent: royaal, onbekrompen in het verstrekken van geld. Het is een afleiding van het zelfstandig naamwoord scheut, dat verwant is met het werkwoord schieten. Schieten heeft vanouds drie betekenissen: snel werpen, zich snel voortbewegen en snel uitgroeien. Van die laatste betekenis moet hier worden uitgegaan. Men kon vroeger het woord sc...

adj., skoatich.

bn. (1 flink opgeschoten, slank, rijzig; 2 onbekrompen in het geven van geld; goedgeefs, vrijgevig): 1. zij is scheutig van gestalte; 2. oom was erg scheutig.

(‘scheutəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. flink opgeschoten, rijzig: een -e knaap; gewassen. 2. gauw geneigd geld te schieten, te geven: tante is niet erg -. 3. bereidwillig: hij was niet om het te doen.

bn. (-er, -st), 1. rijzig, opgeschoten: een scheutige boom; 2. gauw geneigd tot; onbekrompen, vrijgevig: hij is niet scheutig met zijn vriendschap; 3. (gew.) scheutig op iets zijn, er belust op zijn.

scheutig Zie: scheut

Scheutig - bn (-er, -st), rijzig, opgeschoten : een scheutige boom; — (fig.) hij is niet scheutig om iets voor een ander te doen, niet bereidvaardig; — mild, vrijgevig : scheutig zijn zij daar niet; hij is niet scheutig met zijne vriendschap. SCHEUTIGHEID, v. rijzigheid, lengte; bereidvaardigheid, mildheid.