Wat is de betekenis van Pandion?

1. Koning van Athene, vader van Erechtheus (2), Butes, Procne en Philomela. 2. Zoon van Cecrops die uit Athene verdreven zijnde, naar Megara vluchtte en daar heerste. Hij was vader o.a. van Aegeus. Zie Erechtheus, Butes, Procne, Philomela, Cecrops, Aegeus

ŏnis, acc. ŏna, m. koning van Athene, vader van Procne en Philomela. Daarv. Pandīŏnĭus, Pandionisch, van P., ook poët. = Atheens.

→ Vischarend.

(pan'di:on) [Lat.], Pandioon [Gr.] vader van → Erechtheus.

zie Philomela.

Pandion, - zie VISCHAREND.

Pandīon - Πανδίων, 1) zoon van Phineus en Cleopatra. Ten gevolge van de valsche beschuldigingen hunner stiefmoeder Idaea, werd hij met zijn broeder Plexippus door Phineus van het gezicht beroofd en gevangen gehouden, z. Calais.—2) koning van Athene, vader van Erechtheus, Butes, Procne en Philomēla.—3) zoon van...

1) legendarische koning van Athene, naar wien de pandionischa phyle genoemd was, zoon van Erichthonius, vader van Erechtheus, Procne en Philomela. 2) Zoon van Cecrops, vader van Aegeus.

Pandion is de naam van een Koning uit het mythische tijdperk der geschiedenis van Athene. Hij was de zoon van Erechtheus en de vader van Procne en Philómela.