Wat is de betekenis van Minos?

Gr. Mi'noos, zoon van Zeus, legendarisch koning en wetgever van Creta en na zijn dood rechter in de Onderwereld: in de latere opvatting is hij een boze koning van Creta, voor wie Dae'dalus het labyrint bouwde, en die Athene schatplichtig maakte: het moest elk jaar zeven jongelingen en zeven maagden leveren voor de Minotaurus (vgl....

Minos, zoon van Europa en Zeus, werd opgevoed aan het hof van Asterion (of Asterios), koning van Kreta. Hij geraakte met zijn broers Rhadamanthys en Sarpedon in een twist, zodra hij na het overlijden van Asterion het koningschap voor zich alleen opeiste. De twist werd in zijn voordeel beslecht, toen hij zich erop liet voorstaan dat de goden hem des...

Minos - Legendarisch koning van Kreta, naar wie de Minoïsche cultuur genoemd is, en die een machtige vloot gebouwd zou hebben, waardoor Kreta de thalassokratie over de Egeïsche Zee geschonken werd. Zijn rijk zou zich uitgestrekt hebben tot aan de Cycladen. Deze legende wordt steeds meer door opgravingen en door taalkundig onderzoek bevestigd. Volge...

Minos (Μινως), beroemde halflegendarische koning op Kreta, zoon van Zeus en → Europa, broer van Rhadamanthys en echtgenoot van Pasiphaë. Minos vroeg Poseidon hem als teken van instemming met zijn koningschap een stier te zenden. De god gaf aan dit verzoek gehoor, maar de stier zag er zo prachtig uit dat Minos het niet over zich kon verkrijgen het d...

1. Legendarisch koning en wetgever van Creta, zoon van Zeus en Europa, broer van Rhadamanthys. Na zijn dood werd hij aangesteld als rechter in de onderwereld (Verg. Vf, 432).2. Kleinzoon van de vorige Minos, koning van Creta. Zijn gemalin was Pasiphaë, zijn kinderen o.a. Ariadne en Androgeus. Met zijn vloot beheerste hij de omliggende zeeë...

in de Griekse mythologie de koning van Kreta, zoon van Zeus en Europa, zie Kreta – inleiding; zie Griekenland – vroege tijd.

Minos.

1. nōis, m. zoon van Zeus en Europa, broer van Rhadamanthus, koning en wetgever op Creta, na zijn dood rechter in de onderwereld. 2. nōis, m. Minos II, zoon van Lycastus, kleinzoon van de vorige Minos, koning van Creta, gemaal van Pasiphaë, vader van Deucalion, Ariadne enz., bouwer van het labyrinth. Daarv. Mīnōĭs, ĭdis, acc. ĭda, f. de Minoĭ...

(Gr. myth.), koning van Kreta, zoon van Zeus en Europa, vader van Ariadne; veroverde Athene, dat jaarlijks 7 jongelingen en 7 meisjes moest leveren voor de Minotaurus.