Wat is de betekenis van factor?

m., I. (-en), 1. (rek.) elk der getallen door welker vermenigvuldiging een product is ontstaan : een getal in factoren ontbinden ; 2. medebepalend deel, element ; omstandigheid (kracht enz.) die medewerkt om iets in het leven te roepen zoals het is, of die iemands oordeel mede bepaalt : de aardrijkskundige gesteldheid is een belangrijke...

Het begrip factor heeft 4 verschillende betekenissen: 1) getal. getal waarmee een ander getal vermenigvuldigd wordt; vermenigvuldigingsfactor. 2) achterliggende variabele. niet-geobserveerde, achterliggende variabele in de factoranalyse. In de statistiek. 3) omstandigheid die meewerkt. omstandigheid die meewerkt om een...

(1980+) modieus achtervoegsel, vooral populair geworden nadat Rudy Kousbroek het woord aaibaarheidsfactor* introduceerde. • Ik wil m'n eigen emoties, roots en integriteit erin terug kunnen vinden en niet enkel beoordeeld worden op de feestbaarheids-factor. (Oor, 09/01/1993) • Nieuwe auto? Kies voor de hoogste flirtfactor. (...

factor - Zelfstandignaamwoord 1. meewerkende oorzaak, katalysator ♢ De aanwezigheid van steenkool was een belangrijke factor voor de ontwikkeling van de chemische industrie in Zuid-Limburg. 2. (wiskunde) getal in een vermenigvuldiging ♢ Het ontbinden in factoren...

factor - zelfstandig naamwoord uitspraak: fac-tor 1. omstandigheid die invloed heeft op de uitkomst ♢ je moet met alle factoren rekening houden 2. getal waarmee een ander getal wordt vermenigvuldigd ...

(faktor) handelsagent; mede-oorzaak; element van een produkt; dienstverlenend bedrijf voor handelsvorderingen

In de context van factoranalyse: een lineaire combinatie van variabelen.

Factor (1) Bij een vermenigvuldiging is dit het getal, dat het opdrachtelement vormt. (2) De naam van een veld of een constante, die bij een rekenbewerking wordt gebruikt.

erfelijke(L., factor = hij die doet) syn. voor gen.