Wat is de betekenis van Bouwgrond?

m. (-en), 1. grond, aangewezen of verkrijgbaar om er gebouwen, inz. woningen op te laten zetten: bouwgrond te koop ; 2. (als stofn.) grond voor landbouw geschikt: een goede bouwgrond eist weinig mest; — (als zaakn., in ’t mv.) bouwakker.

bouwgrond - Zelfstandignaamwoord 1. grond waarop men huizen kan en mag bouwen 2. (landbouw) grond die voor landbouw geschikt is Woordherkomst samenstelling van bouw(werkwoord) en grond

m. bouwgronden (1 grond, geschikt of aangeboden tot het bouwen van huizen, villa’s enz.; 2 grond, geschikt voor de landbouw): 1. bouwgrond te koop bij Nunspeet; 2. van de grond van Nederland is 27% bouwgrond.

Bouwgrond - is de grond, waarop een of ander gebouw wordt opgericht. Naar gelang van den aard er van kan voor de fundeeringen een grooter of kleiner belasting worden toegelaten ; zij bedraagt, in kg per cm2, voor: rotsgrond (minstens 3 m dikke horizontale laag): evenveel als het metselmateriaal vaste zandlaag met kiezel vasten kleigrond en drogen z...

m. (-en) 1. grond geschikt voor de landbouw. 2. grond bestemd om er gebouwen op te zetten: te koop.

Naamwoord: bouwgrond, bouwaarde, akkergrond, teelgrond, teelaarde, teelland, stuifaarde, akkeraarde, tuinaarde, bladaarde, entaarde, cultuuraarde (kult...), cultuurgrond, kweekgrond, humus, bosgrond, bovengrond, aardreuk. bouwland, landerijen, landouw, rentegoed, gronderf, landgoed, herengoed, goed, land, grond, huurland, huurgrond,...

Bouwgrond - Grond geschikt voor den landbouw; ook terrein, bestemd en geschikt om er gebouwen op te plaatsen, zie BOUWTERREIN. De samenstellende substantie van een bouwterrein noemt men ook den b. Deze acht men goed, als zij bestaat uit zand, leem of klei. Grofkorrelig zand is het beste ; fijnkorrelig is in den droge wel goed, doch in wateraderen o...

m. (-en), 1. grond, aangewezen of verkrijgbaar om er gebouwen, m.n. woningen op te laten zetten: bouwgrond te koop; 2. (als stofn.) grond voor landbouw geschikt: een goede bouwgrond eist weinig mest; (als zaaknaam, in het mv.) bouwakker.

Grond geschikt voor den landbouw ; ook bouwterrein, grond beschikbaar gesteld om er huizen, gebouwen op te plaatsen.