Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 18-04-2019

Bouwgrond

betekenis & definitie

Bouwgrond - is de grond, waarop een of ander gebouw wordt opgericht. Naar gelang van den aard er van kan voor de fundeeringen een grooter of kleiner belasting worden toegelaten ; zij bedraagt, in kg per cm2, voor:

rotsgrond (minstens 3 m dikke horizontale laag): evenveel als het metselmateriaal vaste zandlaag met kiezel vasten kleigrond en drogen zandgrond tot 6 met weinig leem sterk leemhoudenden zandgrond en „ 4 leemachtigen grond weeke klei en vochtigen fijnen zand- „ 2 grond, ingewaterd zand „ 1 ingewaterd zand 0,5 „ 0,8 vasten zandgrond voor 1,5 „ 5 vasten drogen kleigrond fundeering 1 „ 2 weeken kleigrond op „ 0,4 vasten grindbodem staal 3 „ 7 mergel 3 „ 5 Deze cijfers kunnen voor dieper liggende grondlagen en voor belasting in rust verhoogd worden; het draagvermogen van zandgrond neemt bij meerdere diepte in verhouding meer toe dan dat van klei- of leemgrond. Bouwgrond, welke een belasting van 1 kg per cm2 niet zonder eenige zetting kan weerstaan, moet voor het maken van blijvende bouwwerken verbeterd worden.

P. Bongaerts.

< >