m. (-en),
1. grond, aangewezen of verkrijgbaar om er gebouwen, inz. woningen op te laten zetten: bouwgrond te koop ;
2. (als stofn.) grond voor landbouw geschikt: een goede bouwgrond eist weinig mest; — (als zaakn., in ’t mv.) bouwakker.
Gepubliceerd op 01-01-2021
Bouwgrond
betekenis & definitie
