1. Het bewegen van de danser over het toneel.
2. De positie van het lichaam van de danser, ten opzichte van het publiek of van de leraar. Dit zijn de basisposities van het klassieke ballet.
3. De beweging van de benen ten opzichte van de rest van het lichaam.
1. De danser kan op verschillende manieren over het toneel bewegen : en descendant, naar het publiek toe; en montant, van het publiek weg; de côté, van de ene kant van het toneel naar de andere; in diagonaal, van het ene hoekpunt van het toneel, schuin naar het andere.
2. De positie van het lichaam of de basisposities kunnen de volgende zijn: face, recht naar voren; croisé, effacé en écarté, naar een hoek gericht; de côté, op de coulissen gericht; dos, met de rug naar het publiek.
In de loop van de balletgeschiedenis ontwikkelden zich diverse manieren om deze richtingen aan te duiden. Er bestaan drie basismanieren, zoals er ook drie basismethoden zijn: een Franse, een Italiaanse en een Russische.
3. De benen ten opzichte van de rest van het lichaam: en avant, naar voren verplaatsen ; devant, voorwaarts ; en arrière, naar achteren verplaatsen; derrière, achterwaarts; dessus, het werkende been vertrekt achter; dessous, het werkende been vertrekt voor; en dehors, naar buiten gericht; en dedans, naar binnen gericht.
In de ruimte- en uitdrukkingsleer van von Laban worden de bewegingsrichtingen van de danser aangegeven op de icosaëder.
