fabeldier met een hoorn.
fabeldier dat het voorkomen van een wit paard heeft, met in het midden van het voorhoofd een spiraalvormig gedraaide hoorn.
Voorbeelden:
Soms laat de televisie ook beelden zien die met minder geweld in de breinen van het publiek doordringen maar uitzendingen van deze soort worden vlug vergeten en dus blijft er niet veel anders van hangen dan een soort mythe, vol eenhoorns, centauren en zeemeerminnen, sprookjesdieren dus die niet bestaan, omdat het in wezen mismaakte dieren zijn.
W.F. Hermans, Klaas kwam niet, 1983
"De geleerden Jacobus van Vitry en Isidorus van Sevilla beschrijven hoe men de eenhoorn kan vangen zonder er jacht op te maken. Laat een maagd alleen in het woud: wanneer de eenhoorn verschijnt en haar ongerepte schoonheid aanschouwt, laat hij al zijn woestheid varen en zinkt hij in aanbidding voor haar neer. Hij vlijt gedwee zijn kop in haar schoot en valt vredig in slaap. Op dat moment komen de jagers te voorschijn, die hem vangen en doden of hem stevig vastgebonden als bezienswaardigheid naar het paleis van een adellijk heer brengen"
De Standaard, 1996
Groene-redacteuren baseren hun commentaren en essays op vooruitstrevende ideeën. Die hebben vandaag de dag de zeldzaamheidswaarde van een eenhoorn in Artis.
NRC, 1995
