Agrarisch Encyclopedie

Veerman (1954)

Gepubliceerd op 17-11-2021

Zeef

betekenis & definitie

zift, teems) is een zeer algemeen gebruikt werktuig met een bodem, waarin een groot aantal gaten of gaatjes, dat gebruikt wordt voor het scheiden (zeven) van een mengsel van vaste stoffen, zaden, knollen enz., in fracties van verschillende grootte of om verontreinigingen af te scheiden. Dit laatste ook bij vloeistoffen en gassen.

Afhankelijk van het doel bestaat de bodem uit een geperforeerde plaat, een netwerk van gespannen metalen draden, een metaalgaas of een gaas van zijde, haare.d. (z. Zeven).

< >