(1737-1815) was een molenaar en boer in de prov. Gron. die in allerlei opzichten zijn tijdgenoten verre vooruit was en die vooral bekendheid kreeg door het ontdekken van een entmethode tegen de veepest.
Belangrijk zijn verder zijn werk i.v.m. het Groninger beklemrecht, het aanbrengen van een belangrijke verbetering aan de botervaten, de ontwikkeling der steekroede voor het ontdekken van hooibroei e.a.
Hij heeft o.a. functies bekleed als ecretaris van een zijlvest, gemeentesecretaris, lid van het bestuur van het gewest Groningen en lid van de Eerste Kamer der Staten Generaal.
Lit.: L. H. BRUIN, Leven en werken van G. Reinders, de grondlegger der immunologie, Assen, 1951.