Sabas van Zvenigorod is de geestelijke broeder en een van de belangrijkste leerlingen van Sergius van Radonjez.
Na de slag op het Snipperveld (1380) tegen de Tataren krijgt Sergius van de triomferende vorst Dimitrij Donskoj een stuk land, waarop hij een klooster laat stichten met Sabas als abt. Van 1392 tot 1398 is Sabas tijdelijk de abt van het Triniteitsklooster in Zagorsk, wanneer de opvolger van Sergius, Nikon, zich teruggetrokken heeft in een kluis. Daarna sticht Sabas een klooster bij het dorpje Storoz op Litouws grondgebied. Hij trekt zich terug in een hol, omdat hij toch de eenzaamhed verkiest boven het gemeeschapsleven in een klooster.
Op 3 december 1407 sterft hij, maar hij blijft vele wonderen verrichten, waarvan de meest spectaculaire de redding van tsaar Aleksej Michailovic is. In 1652 wordt de tsaar bij een jacht aangevallen door een grote beer, maar op voorspraak van Sabas geneest hij. De relieken van Sabas worden daarop van Storoz naar Moskou overgebracht.
