Bulgarije is 7 eeuwen lang bezet geweest door Byzantijnse en Ottomaanse heersers. In vergelijking met andere Balkanlanden is het aantal iconen dat bewaard is gebleven veel kleiner.
Byzantijnse invloeden zijn heel sterk geweest: Bulgarije lag dichtbij het Byzantijnse rijk, ze hadden hetzelfde orthodoxe geloof. De Bulgaarse icoontraditie had het makkelijker dan de Byzantijnse. Dit kwam omdat de Bulgaarse traditie pas begon toen het iconoclasme was uitgewoed in Byzantium. In 865 kwamen de eerste iconen in Bulgarije. Dat was het jaar dat Bulgarije werd gekerstend. Het is niet onmogelijk dat er vroegere iconen bestaan, omdat de Bulgaarse staat werd gesticht in gebieden waar al langer christenen woonden. In ieder geval zijn er wel muurschilderingen overgebleven uit de vroegchristelijke tijd, afkomstig uit de vele catacomben die er gebouwd werden in de eerste eeuwen, bijvoorbeeld onder de stad Sofia. De eerste iconen die geschilderd werden in Bulgarije verschilden niet van de Byzantijnse iconen. Alles kwam uit Byzantium, de liturgie, de rituelen, de kerkbouw en ook de schilderkunst. De eerste meesters waren waarschijnlijk Byzantijns, die lokale leerlingen opleiden. Er zijn vrijwel geen van die vroege iconen bekend. De eerste iconen die we kennen zijn keramische iconen. In 1396 raakte Bulgarije onder Ottomaanse heerschappij; de kerk en staat verloren hun onafhankelijkheid. Tot 1878 was er sprake van een algehele religieuze onderdrukking. In de zeventiende eeuw gaven de islamitische overheersers toestemming enkele heiligdommen te herbouwen; hierdoor werd de situatie voor de iconenkunst weer wat gunstiger. Vanwege de invloed van de islam en de barok ontstond in Bulgarije een nieuwe richting in de iconenkunst. Schilders maakten gebruik van de oude iconografische handboeken, maar ze introduceerden versierende elementen uit de westerse barok. Iconen werden steeds decoratiever en kleurrijker, meer folkloristisch en versierend van karakter. Realistische en verhalende details krijgen meer nadruk. Soms is het niet meer duidelijk of er sprake is van een icoon of van een religieus schilderij.
