Er zijn veel gezinnen, waar de lepels en vorken niet alleen, maar waar al het zilver elke week een groote poetsbeurt krijgt. Al dat poetsen heeft echter zijn bezwaren en wij zouden allen huisvrouwen den goeden raad willen geven, de tafelbestekken en wat daar verder voor in aanmerking komt, liever met de zoogenaamde „zilverplaat” te behandelen (in elke goede huishoudzaak te verkrijgen) omdat dan het zilver aanmerkelijk minder slijt:
Wie liever poetst, neme een papje van Parijsch rood en water. Met spiritus aangemengd, geeft Parijsch rood te veel slijtage en het mengen met water heeft tevens dit voordeel, dat het niet vervliegt en het papje dus niet te snel opdroogt. Als achter elkander verscheidene stuks zijn ingewreven, begint het uitpoetsen. Parelrandjes, keuren enz. worden even uitgeschuierd en tot slot wordt alles nog nagewreven met een schoonen, zachten doek.
Om zilver en ook imitatie-zilver goed te bewaren, is een speciaal soort vloeipapier in den handel. Men behoeft de dingen er niet stuk voor stuk in te wikkelen. Als alles in de étuis ligt, legt men er velletjes van dat vloeipapier over. Gele vlekjes komen dan niet voor.
Men kan niet alleen tijd, maar ook het zilver sparen:
1°. door het goed af te wasschen, zoo heet mogelijk af te drogen en goed na te wrijven;
2°. door het zoo min mogelijk in aanraking te laten komen met zuur, eieren, visch, mosterd en uien;
3°. door het van de lucht afgesloten te bewaren;
4°. door het tegen krassen te behoeden;
5°. door het met heet zeepsop te behandelen;
6°. door het uit te koken met ammonia of soda. Het deksel moet gedurende deze bewerking goed op de pan sluiten, daar anders de ammonia te gauw verdampt. (Brandgevaar bestaat er niet. Ammonia werkt juist blusschend). Nadat het gekookt heeft, overgiet men het zilver nog eens met kokend water en droogt het stevig af met zachte doeken.
Echt en namaak-tafelzilver kan men op één en dezelfde manier schoon houden.
Een stukje kamfer, bij zilver gelegd, doet dit langen tijd mooi blijven en voorkomt poetsen. Het is zeer aan te raden in zilverkasten en voor zilveren voorwerpen, die in étuis en doozen geborgen worden.
