Het kan in een pluriforme samenleving taboe zijn om bepaalde, vooral biologische verschillen aan de orde te stellen. Hoe komt het bijvoorbeeld dat blanken zich soms niet durven afvragen waarom zwarten een brede neus en dikke lippen hebben? Met het zién van verschillen kan toch niks mis zijn?
Kan het zijn dat hij schrikt van zijn eigen negatieve gevoel bij ‘brede neus’ en ‘dikke lippen’. Dan is niet het verschil de oorzaak, maar het eigen negatieve oordeel over dat verschil!
Om dat negatieve oordeel te verminderen kan het helpen als de blanke zich gaat afvragen waarom blanken een smálle neus hebben. Tot dan toe had hij de eigen neusvorm als uitgangspunt, als normaal genomen. Blanken lijken een smalle neus te hebben omdat in een koud klimaat de ingeademde lucht verwarmd moet worden. Een smalle neus zorgt voor verwarming aan beide zijden. Kunt u een verklaring bedenken voor de dunne blanke lippen?
Zijn (de meeste) Joden herkenbaar? Blijkbaar wel maar er rust wel een taboe op dat onderwerp. Volgens Allport zijn Joden in West-Europa herkenbaar omdat zij hier semiet zijn in een niet-semitische omgeving. In het Midden-Oosten zijn ze niet of veel minder herkenbaar omdat Arabieren ook semieten zijn.
Lopen Surinamers ritmischer dan blanken. Kunnen ‘ze’ beter dansen? Ik vind het een overduidelijk feit maar er ligt soms een taboe op dat thema. Is dat taboe ontstaan omdat ritme en lichaam met het ‘lagere’ geassocieerd worden? Blanken hebben altijd van zichzelf gezegd dat zij beter waren in de ‘hogere’ functies zoals denken en intelligentie. Bewegen mensen houterig als ze teveel in hun hoofd leven?
Hoe komt het dat Kenianen vaak de marathon winnen? Zij zijn gewend hoog in de bergen te lopen waar weinig zuurstof is, ze benutten de zuurstof efficiënter. In hun jonge jaren hebben zij bovendien lange afstanden afgelegd. Bovendien lijkt het een rol te spelen dat veel Kenianen lang zijn, lichtgebouwd, weinig vetmassa hebben en beschikken over meer ‘langzame spiervezels’, goed voor het uithoudingsvermogen.
