De meeste Nederlanders willen conflicten uitpraten. Zij kunnen dan pas verder. Bij ‘uitpraten’ moet alles nog eens expliciet gezegd worden. Ook alle negatieve en kwetsende dingen worden herhaald omdat die Nederlanders dan pas ‘met een schone lei’ verder kunnen.
De meeste migranten vinden dat uitpraten alleen maar tot meer kwetsing en ellende leidt. Je moet het juist niet herhalen, dat maakt het alleen maar erger. Het krast de kwetsing nóg eens in de ziel.
Tot de zeventiger jaren werd daar in Nederland ook vaak zo over gedacht: ‘Laten we het er nou verder maar niet meer over hebben, zand erover’. Tegen kinderen werd na een conflict gezegd: ‘Geef elkaar nou maar weer een hand en dan gaan jullie weer gewoon samen spelen’. Tegenwoordig gaan ouders met hun kind over de ruzie praten. Daardoor leren kinderen al op jonge leeftijd de vaardigheid die ‘uitpraten’ heet.
