Vijf korte weetjes over de Molukken en Molukse Nederlanders.
- Nederland heeft de Molukkers rond 1946 ertoe verleid om samen met hen te strijden tegen de rest van Indonesië. Door een deel van de Indonesiërs werden de Molukkers daarom als landverraders gezien.
- De Molukkers waren de ruggengraat van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL). Nederlandse Molukkers hebben daarom vrijwel allemaal een militaire achtergrond. Is dat de reden dat er geen (weinig?) Molukse ondernemers zijn? Militairen zijn meestal geen ondernemers.
- Vooral oudere Molukkers voelen zich nu door de Nederlandse overheid verraden. Ze zijn onder valse beloften naar Nederland gehaald. Hun aanwezigheid in Nederland zou tijdelijk zijn omdat Nederland hen een vorm van zelfbeschikking voor de Molukken beloofde. Maar toen de Molukse Republiek (RMS) in 1950 werd uitgeroepen, steunde Nederland die niet. Dit verklaart de toenmalige weigering van Molukkers om in Nederland huur te betalen. Veel Molukkers hebben zich bovendien zeer vernederd gevoeld omdat ze tegen hun zin van militair tot burger werden gedegradeerd.
- Jongere Molukkers zijn hierdoor geradicaliseerd. Door de treinkapingen in Wijster (1975) en bij De Punt (1977) en door de bezetting van een lagere school in Bovensmilde (gelijktijdig) zijn de relaties tussen Molukkers en overige Nederlanders enkele jaren zeer vijandig geweest.
- Dorpen op de Molukken zijn door een ‘pela’ band met elkaar verbonden. Elke Molukker in Nederland weet met welk dorp hij, zijn dorp, een pela band heeft. In geval van nood kunnen mensen van een pela-dorp altijd op elkaar rekenen. Het is een soort verzekering voor moeilijke tijden. Een pela band is ook een soort broer en zus band: op huwelijken tussen mensen van pela dorpen rust een vloek.
Spanningen op de Molukken, bijvoorbeeld tussen christenen en islamieten, hebben onmiddellijk hun weerslag op de verhoudingen binnen Nederland.
