In veel talen bestaat het woord bedtijd niet. In Nederland heeft ‘bedtijd’ een dwingende kracht. ‘Het is bedtijd’ betekent dat het kind meteen zijn spullen moet opruimen. Hij kan dan naar bed worden gebracht. Veel Nederlandse kinderen groeien op in een strak bedtijd- en op-tijd-opstaan ritme. Voor de meeste Nederlanders is dit een belangrijk onderdeel van een goede opvoeding. In een ‘goede buurt’ spelen kinderen ’s avond na zeven uur niet meer op straat. Ze worden dan alvast een beetje rustig. Ze bereiden zich zo voor op hun bedtijd. Alleen bij een hittegolf wordt hierop een uitzondering gemaakt.
Veel immigranten hebben andere gewoontes. Zij vinden het bovenstaande veel te strak en ongezellig. Kinderen mogen vaak tot laat in de avond buitenspelen en gaan naar bed als ze moe zijn. Op school zijn ze daardoor soms niet uitgeslapen.
