Deponeeren - Eng. deposit, Fr. deposer, D. deponiren. Geld of geldswaarde, gewichtige bescheiden, acten, familiepapieren, enz., aan een derde, aan de gerechterlijke overheid, eene openbare instelling of op een verzekerde plaats in bewaring te geven.
Depositie bij het gerecht, consignatie, bestaat in het afgeven van een verschuldigde zaak of som gelds, in handen van een door de wet daartoe bevoegde overheid, met het doel zich van een verplichting te kwijten; het geval moet echter van dien aard zijn, dat de deponent, hij die deponeert, daartoe volgens de wet gerechtigd is, b.v. wanneer de schuldeischer, zonder voldoende redenen, weigert het door den schuldenaar op den behoorlijken tijd en ter behoorlijke plaatse aangeboden verschuldigde aan te nemen.
In dit geval ontheft zich de schuldenaar door het deponeeren van de schuld en van kosten, schade en intresten. Zie Consignatiekas.
