Coverstelsel - een stelsel van speculeeren, waarbij het verlies, dat de speculeerende lijden kan, zeer beperkt is. Oorspronkelijk in Amerika in den graan- en fondsenhandel in gebruik gekomen, werd het later ook in Engeland (Londen) toegepast. Eenige groote Londensche bankiershuizen kwamen overeen, om voor gezamenlijke rekening en risico den speculeerenden in de gelegenheid te stellen, om met beperkte aansprakelijkheid en beperkt risico hun geluk te beproeven. Het syndicaat nam op zich, om voor rekening van derden effecten (staatsfondsen, spoorweg-, industriëele- en mijnwaarden) te koopen tegen den koers van den dag, met een onderpand van 1% der nominale waarde bij staatsfondsen of spoorwegwaarden, en van 2 shillings per pond sterling van de reëele waarde bij mijn- of industriëele waarden.
Dit onderpand, dat bij of onmiddellijk na den koop te Londen moet gestort worden, waarborgt aan het syndicaat de betaling van het verschil in geval van daling. Het is een zekere dekking of „cover”. Vandaar de naam Coverstelsel.
Laat men b.v. effecten koopen te Londen a 31% en stort men 1% onderpand (cover), dan is het syndicaat, dat de orders uitvoert, bij daling gedekt tot 30%. Daalt dit fonds, om de een of andere reden plotseling bijv. 25% dan is de eigenaar (de speculeerende) niet verplicht het verschil bij te passen. Hij heeft alleen zijn cover verloren, anders niet. Echter, zoodra de koers tot op het gedekte punt (hier 30%) gedaald is, vraagt het syndicaat onmiddelijk aan, of de cliënt opnieuw 1% percent dekking storten wil, wat deze bij iedere daling van 1% doen kan, zoo bij eigenaar der fondsen wil blijven. Stijgt de koers, dan kan de speculeerende ieder oogenblik,wanneer hij zulks wenscht, verkoopen. Bij een stijging tot b.v. 34% ontvangt de eigenaar daags na de realisatie 3% winst + 1% cover = 4% der nominale waarde terug.
Men kan een coveraffaire zoo lang en zoo kort laten loopen, als men zelve wenscht, mits men bij dalingen slechts voor nieuwe dekkingen zorgt. Dus men verliest nimmer meer, dan de dekking bedraagt; en bij winstrealisatie ontvangt men dekking vermeerderd met de winst terug. Gedurende den loop eener coveraffaire betaalt men geregeld een 14 daagsche rente, contango, over de reëele waarde der stukken, terwijl alle tusschentijds vervallende coupons en dividendbewijzen voor rekening van den eigenaar blijven. Het contango is gewoonlijk zeer hoog, en stijgt in verhouding met de speculativiteit der fondsen. Natuurlijk wordt den cliënt ook provisie in rekening gebracht. Zie ook Bucket shop.
